28.2.14

Me fui


Me fui, pa echarte de menos, me fui, pa volver de nuevo, me fui, pa estar sola, me fui porque estaba tan cerca, casi tan cerca que no puedo ver lo que tengo cerca de mis ojos.  Mis manos, que ya no son manos y pienso en vano que un día vuelvan a darme la vida. Me estoy echando contra los ojos de otro muchacho que al menos cuando me mira me hace reírme un rato, porque los tuyos están tan lejos de mi que casi no puedo mirarlos. Mientras... ¿dónde estabas cuando te llamaba? ¿Dónde estabas cuando te llamaba? ¿Dónde estabas cuando mi voz se hacía tan pequeña que no salía y se ahogaba en una habitación o dentro de mí? ¿Dónde estabas cuando dormías a mi lado y yo no podía dormir? ¿Dónde estabas cuando te escuchaba palabras que no creías ni tu? Entre tanta mierda, dime, ¿dónde estabas tú? ¿Dónde estabas cuando te llamaba? ¿Dónde estabas cuando te llamaba? ¿Dónde estabas cuando te llamaba? ¿Dónde estabas cuando te llamaba? Por eso me fui pa echarte de menos, me fui, pa volver de nuevo, me fui pa estar sola, me fui, por eso me fui pa echarte de menos, me fui, pa volver de nuevo, me fui pa estar sola, me fui. ¿Dónde estabas cuando te llamaba? ¿Dónde estabas cuando te llamaba? ¿Dónde estabas cuando te llamaba? ¿Dónde estabas cuando te llamaba? Por eso me fui pa echarte de menos, me fui, pa volver de nuevo por eso me fui, pa estar sola, me fui, pa volver a hacerlo de nuevo otra vez.

Bebe – Y.

(lletra: música.com)

27.2.14

Mare de la ciència


Papallones mengen flors per dinar. Crec que avui no tinc ganes de cuinar, i el llom està congelat i no hi ha cap tros de pa.  Sona a les 10 i em llevo a les 12. Cada cinc minuts i no m'importa. El llit no em deixa aixecar, diu que em trobarà a faltar.  Ningú treballa però tenim molta feina. Espaguetis el plat per Excel-lència de nit. Hi ha un cabró d'ocell que no para de cantar.  Farem un "criadero" de cuques de llum el dia que no puguem pagar l'electricitat  Que si energies i energies renovables. Llibres interessants amb coses dispensables. Avui, impossible d'estudiar... Ja em crec que ho faré demà!  No sóc un tio que "rebossa" intel•ligència. La mare de la ciència sempre ha "set" la hortènsia Sempre ha "set", sempre ha "set" la hortènsia!  Solc emocionar-me quan tallo cebes, sé que tu també però no ho vols dir. Intentant fer l'hort ens partim l'esquena: el motocultor funciona de pena.  El camí es fa llarg si vas amb presses. Si et descuides "algo" pots plorar. Aquí hem descobert quant pesen les pedres i que hi ha bons camps per pasturar.  Poc a poc, poc a poc i poc a poc a poc, poc a poc a poc i poc a poc a poc, poc a poc a poc, poc a poc a poc, poc a poc a poc i  Quan estem sols solem fer coses rares, Aquesta n'és la mostra clara. Sempre els hi estaré agraït als meus pares. Sempre els hi estaré agraït als teus pares.

Oques grasses - Un dia no sé com


(lletra: viasona.cat)

26.2.14

Entre dos aguas


Paco de Lucia – Entre dos aguas

25.2.14

I si demà no tornarà


La por em desvetla a les nits sense dormir i sent el vell revòlver que descansa sobre el pit, en aquest bosc humit els silenci és l'enemic a trenc d'alba partim seguint les llums del matí.  Travessem l'aurora entre els cingles del massís, en aquestes muntanyes sobreviure és resistir, hem canviat mil cops de nom però tots sabem qui som, guerrillers supervivents, combatents de l'últim front.  Unes flames roges cremem el nostre horitzó, la casa on dormirem és un esquelet de foc, han matat el masover, ens solia refugiar, anit em va somriure quan ens vam acomiadar.  La lluna ens recorda que som com estels errants, ombres d'una guerra perduda en sendes de fang, i quan la foscor em venç acaricie en soledat, un record en blanc i negre el motiu del meu combat.  I si demà no tornara al lloc on et vaig deixar, vull que recordes que un dia joves com nosaltres vam marxar a lluitar, armats d'amor i coratge i un clavell roig amagat, combatrem fins l'últim dia sota bandera de la llibertat.  

Obrint Pas – Coratge


(lletra: viasona.cat)

24.2.14

Liluraren kontra


Lilularik ez! ez dago itzultzerik eguna atean dago haize hotza dakar ez da izango beste goizerik.  Tronpatzerik ez! bizitza ez da huskeria, edan ase arte beretik ez da aski izango galtzear zaudelarik.  Kontsolatzerik ez! denbora ez da luzea, ustelak lurpera bizitza da haundiena galtzea, litzake galtzea dena.
   
Mikel Laboa – Lau-Bost / Berri Txarrak - Txinaurriak (poema de Bertolt Brecht)

(No os dejéis seducir:  no hay retorno alguno.  El día está a las puertas,  hay ya viento nocturno:  no vendrá otra mañana.   No os dejéis engañar  con que la vida es poco.  Bebedla a grandes tragos  porque no os bastará  cuando hayáis de perderla.  No os dejéis consolar.  Vuestro tiempo no es mucho.  El lodo, a los podridos.   La vida es lo más grande:  perderla es perder todo.)



(lletra: musikazblai.com)

23.2.14

Rata de dos patas


Rata inmunda, animal rastrero, escoria de la vida, adefesio mal hecho. Infrahumano, espectro del infierno, maldita sabandija cuánto daño me has hecho. Alimaña, culebra ponzoñosa, deshecho de la vida, te odio y te desprecio. Rata de dos patas, te estoy hablando a ti porque un bicho rastrero, aún siendo el más maldito, comparado contigo se queda muy chiquito. Maldita sanguijuela, maldita cucaracha, que infectas donde picas, que hieres y que matas. Alimaña, culebra ponzoñosa, deshecho de la vida, te odio y te desprecio. Rata de dos patas, te estoy hablando a ti porque un bicho rastrero, aún siendo el más maldito, comparado contigo se queda muy chiquito. ¿Me estás oyendo, inútil? Hiena del infierno ¡Cuánto te odio y te desprecio! Maldita sanguijuela, maldita cucaracha que infectas donde picas  que hieres y que matas. Alimaña, culebra ponzoñosa, deshecho de la vida, te odio y te desprecio. Rata de dos patas, te estoy hablando a ti porque un bicho rastrero, aun siendo el más maldito, comparado contigo se queda muy chiquito.

Paquita la del Barrio - Taco placero


(lletra: vidaderrata.blogspot.com.es)

22.2.14

Perestroika


Les notícies  diuen que ha arribat  de molt lluny aquest matí  el setembre sense pietat.  Cau la pluja que mullarà  les paraules que t'escric  i fondrà la neu del teu país.  Mentre jo t'escric cartes d'amor.  Avui t'escriuré cartes d'amor.  Mentrestant en la distància  hi ha qui vol canviar-ho tot  diuen que en la Rússia blanca  ens preparen un nou món.  Jo omplo pàgines en blanc, en blanc  pàgines en blanc amb el teu nom.  Potser un dia la teva veu  arribi de l'infinit  i sigui el vent del meu país  mentre jo t'escric cartes d'amor,  avui t'escriuré cartes d'amor.

Sau – Quina nit


(lletra: viasona.cat)

21.2.14

Pobre muchacha


Pobre muchacha hermosa apresurada, que deprisa vienes hacia mí al cruzar la calle, y te pasas por mi lado sin saber que yo, que yo soy la razón de tu existencia. Tú ni siquiera me ves, yo te sonrío. Y admiro tus cabellos, y tus piernas, y tu culo. Tú estás tan buena, yo te haría tan dichosa pero tú ...  tú te lo pierdes con tu prisa.  Tu estás tan buena, yo te haría tan dichosa pero tú ... tú te lo pierdes con tu prisa. Pobre muchacha hermosa apresurada. Pobre muchacha hermosa apresurada.

Albert Plà – Supone Fonollosa


(lletra: música.com)

20.2.14

Sols el poble salva el poble


Comissaries enfangades clavegueres del poder jutges per la corrupció falsocràcia del Govern I els polítics del moment diuen que tot està bé silenciant la dissidència fils de ferro George Orwell.  Militars imperialistes ens imposen la veritat presons són els arguments dels funcionaris de l´Estat ETT´s explotadores patronal neoliberal sindicats que estan pactant és la llei del capital.  Y una vez más, y una vez más, y una vez más, sólo el pueblo salva el pueblo, sólo el pueblo salva el pueblo, sólo el pueblo salva el pueblo, sólo el pueblo salva el pueblo,  herriak bakarrik salba dezake herria salba dezake herria salba dezake herria herriak bakarrik salba dezake herria herriak bakarrik salba dezake herria.

Kop – Nostrat (amb Berri txarrak)

(lletra: viasona.cat)

19.2.14

Creo que me estoy curando


Creo, que me estoy curando  que pase largas noches en vilo  recordándote, olvidando.  creo, que llegado el momento  no hay tiempo para lamentos  y basta de tormentos.  Mal que por bien no viene,  no te conviene, no te conviene!   Poco a poco, ya voy dando  con la formula secreta de querer y no tener  y aun que perdí la razón y que perdí la noción,  al final recobre parte de ilusión  Temo que no se volver, que estoy curado,  Y que pase largas noches en vilo,  recordándote, olvidándote.  En tierra de nadie, (la tierra nunca fue de nadie),  me pareció que lo mas fácil, era continuar amándote,  amándote, queriéndote, mimándote, tomándote,  suplicándote y así me fui y así me fue,  no quiero volver, ni se volver.  Temo que no se volver, temo que no se volver,  El camino que elegí, no sabe volver.   El camino que elegí,  ni yo sabemos volver,  ella no sabe venir, yo no se ir  y de lejos no veo,ni siento, ni leo  cuando me atormento, me nublo, me mareo.  Cansado en la carretera,  todo esta perdido o todo esta ganado,  según como lo miras no tiene salida,  Atrapado por mis principios, que no tienen fin.  Esta vez me entrene (esta vez yo me entregué)  y me equivoque otra vez y lo volvería a hacer  Me equivoque una y otra vezmientras tanto sigo luchando  y el mundo se esta matando  y yo dudando, si volveré o no volveré  Si volveré o no volveré, con la luz de madrugada  Si volveré o no volveré el camino que elegí, no sabré volver.   Ella no sabe volver, yo no se ir  Ella no sabe volver, yo no se ir  Ella no sabe volver, yo no se ir, ¡que le vamos ha hacer! Pues ná!!!

Tremendamente – Abre tu mente…

(lletra:  tremendamente.com)

18.2.14

Quan tothom dorm


Tota la ciutat sembla haver mudat la pell. El nom dels carrers fan que em senti un estranger. I de cop, quan tothom dorm, el món se’ns fon. I de cop, quan tothom dorm, ens quedem sols... Un altre cop... Un altre cop. Només tu i jo...  Trobo el meu portal, però algú n’ha canviat el pany. Hi ha un llum encès, que s’apaga quan el veig. I de cop, quan tothom dorm, el món se’ns fon. I de cop, quan tothom dorm, ens quedem sols... Un altre cop... Un altre cop. Només tu i jo...  I de cop, quan tothom dorm, el món se’ns fon. I de cop, quan tothom dorm, ens quedem sols... Un altre cop, només tu i jo. Sense guió...

Joan Dausà – Barcelona nit d’estiu

(lletra: viasona.cat)

17.2.14

Gora sartaguda


A orillas del Ebro entre Lodosa y Pradejón,  se está preparando la revolución,  120 tios preparados para armarla (gorda),  un nuevo Vietnam y quiero gritar (por eso). Gora sartaguda gora gora Sartaguda,   siempre extrema y dura, siempre radical!! Con cuatro barquillas de melocotones más,  esta barricada no podrán pasar,  dieciséis tractores, seis botellas y un local,  vente tira metes todo el arsenal. Gora sartaguda gora gora Sartaguda,  siempre extrema y dura,  siempre radical! A orillas del Ebro entre Lodosa y Pradejon,  se esta preparando la revolución! Gora sartaguda gora gora Sartaguda,  siempre extrema y dura, siempre radical!  ¡Aupa sartaguda!

Piperrak – Arde Ribera

(lletra: musikazblai.com)

16.2.14

The greatest


Once I wanted to be the greatest. No wind or waterfall could stall me, and then came the rush of the flood. Stars at night turned deep to dust. Melt me down, into big black armour. Leave no trace of grace. Just in your honor, lower me down to culprit south. Make 'em wash a space in town. For the lead and the dregs of my bed. I've been sleeping. Lower me down. Pin me in, secure the grounds for the later parade. Once I wanted to be the greatest. Two fists of solid rock with brains that could explain any feeling. Lower me down. Pin me in. Secure the grounds for the lead and the dregs of my bed I've been sleeping, for the later parade. Once I wanted to be the greatest, no wind or waterfall could stall me, and then came the rush of the flood. Stars of night turned deep to dust.

Cat Power - The greatest

(Hubo un tiempo en que quería ser la mejor. No había viento ni cascadas que pudieran detenerme. Pero entonces llegaron las riadas. Las estrellas por la noche, se convierten en polvo.Y me fundí en una gran armadura negra, sin rostro ni rastro de gracia. Tan sólo por salvar tu honor, me fui hacia el sur, culpándome de mi existencia. Dejando así un hueco en la ciudad para lo bueno y lo malo que entra en mi cama. He estado dormida. Bajadme de las nubes. Sujetadme. Estad preparados para la caída final. Hubo un tiempo en que quise ser la mejor. Con dos duros puños tan sólidos como la roca. Con cerebro suficiente para hacer llegar cualquier sentimiento. Sujetadme. Aseguradlo todo, para la caída final. Para lo bueno y lo malo que cabe en mi cama. He estado durmiendo hasta mi despedida final. Hubo un tiempo en que quería ser la mejor. No había viento ni cascadas que pudieran detenerme. Pero entonces llegaron las riadas. Las estrellas, por la noche, se convierten en polvo.)

(lletra: micanciondehoy.com)

15.2.14

Arbres, software i un te


Somnis que trenquen prejudicis, les pors i fronteres, bromera de font esvaeix precipicis, la distància justa, veure mar des de muntanya, mel a flor d'ametller. El gessamí el rebedor d'aquest jardí i molts cossiols al terra. La mar sempre al fons, la necessitat de cercar la calma. Somnis proposen l'ara, els ponts i portes, nus de qualsevol estigma, arropats sols d'estima, entendrirem la fera, obrirem totes les reixes endinsar-nos dins la plaça, cada carrer, una passa rere l'altra. Els vells propòsits per cumplir, la pròpia vida per refer. Sentir-te de bon grat amb tu mateix, les pedres roden dins del riu, mai fora. Hauré de comprar café, tinc roba bruta per omplir. La granera està polsosa, pols, pols, estimar-nos encara ara, encar ara. Creure que fem el camí de retorn per anar per primer cop a casa, res es repeteix, per sort, o no, vaig amb el cap en alt, una passa rere l'altra. Visc el momento, recorde tres carrers enrere, el pas del temps és un influx que entra pel cap i surt pels peus, vaig tan sols on em porta la mirada.

VerdCel – Sàmara

 (lletra: viasona.cat)

14.2.14

Morir de celos


Morir de celos es algo que hace tiempo no entra en mis planes, echo de menos practicar tantas posturas elegantes, se que hay un hombre que te toca y que no lleva guantes, te ata a la cama con hilo dental. Interesante conmigo siempre te haces la interesante, lo triste es que funciona consigues excitarme, pornografia barata es la oferta de este mes. Padezco el sindrome del hombre vulgar, nunca consigo lo que quiero. Todos los martes siempre consigues quien te compre collares, de las que piensan que es mejor cerrar con llave la despensa, ultimamente estoy volviendo a pasar algo de hambre, aun soy un lactante y me tienes que cuidar. Sigues callada, te has prometido no hablar entre semana, tu familia te apoya cinco dias no son nada con tal de que consigas romperme el corazon. Se que carezco de personalidad, no valoro lo que tengo.

Manos de Topo – Ortopedias bonitas

(lletra: musica.com)

13.2.14

Persiguiendo al futuro


Una buena mañana empezé a perseguir al futuro con todas mis fuerzas pues pensé: "No se encuentra tan lejos, es poca distancia, lo voy a alcanzar". Yo corría y sudaba tras él, que seguía a su pedo con paso tranquilo. Se doblaba de risa al sentirme detrás pero no se volvía jamás.  Cada vez que avanzaba el futuro, lo hacía con paso de quince gigantes, cada paso que daba mi menda, avanzaba como una tortuga de mar. Pero yo no cejaba en mi empeño y corrí cada vez más deprisa que antes. Me acordé de esa peli mongólica que hay en que sale Tom Hanks: "Forrest Gump".   En la cima del mundo lo pude alcanzar y mostróme por fin su gepeto. ¡Vaya cara más fea que Picio! No creo que nunca la pueda olvidar. Me pegó una grandiosa colleja, rodé y deshice el camino completo. Me acordé de esa peli en que sale Chanquete, llamada "Volver a empezar".  Levanté la mirada de nuevo y cuál fue mi sorpresa, ¡menudo alboroto! Cuatrocientos futuros distintos brotaban del sitio al que vine a parar. Tal pereza me dio cotejar a la vez cuatrocientos destinos remotos que por toda respuesta cogí, me agaché y allí mismo me puse a jiñar.  Y aquí me quedo, que ya he plantado un pino. Sus hojas me hablarán mecidas por la brisa. ¡Ya vendrán más tarde el libro y el hijo! Elijo mi destino y decido que no hay prisa.

 Mamá Ladilla – Analfabada

(lletra: vidaderrata.blogspot.com.es)

12.2.14

Viu-la


Avui em llevo un altre cop estic content de seré qui sóc tenir-te aprop em fa feliç. Surto corrents cal al carrer el dia sembla diferent avui la gent ja no té pressa.  Avui tinc ganes de cridar que tens la vida al teu davant.  Per això et dic que viu-la no deixis mai de somiar sempre estaré al teu costat, sempre més amb tu.  Torno a trobar tres mil raons per no tenir por d'aquest món. Si lluitem junts no hi ha barreres El viatge és llarg això és veritat, però no caldrà que ens aturem. Aquí tindràs la meva mà.  Avui tinc ganes de cridar que tens la vida al teu davant.  Per això et dic que viu-la no deixis mai de somiar sempre estaré al teu costat, sempre més amb tu.  Per això et dic que viu-la no deixis mai de somiar sempre estaré al teu costat, sempre més amb tu.  Viu-la, no deixis mai de somiar sempre estaré al teu costat, sempre més amb tu.  Per això et dic que viu-la no deixis mai de somiar sempre estaré al teu costat, sempre més amb tu.  Per això et dic que viu-la no deixis mai de somiar sempre estaré al teu costat, sempre més amb tu.

Filippo Landini -Primer Primera


(lletra: viasona.cat)

11.2.14

Crucificao en tu piel


Tú, que nunca dices nada, y el silencio me habla: esclavo al contratiempo de ciegas esperanzas.  Espinas de un exceso, de un porvenir errante; de heridas mal cosidas, promesas y disfraces.   Crucificao en tu piel, he vuelto hoy a perder una guerra sin armas. Condenado a beber del recuerdo otra vez, enmascarando el alma.  Crucificao en tu piel, he vuelto hoy a perder una guerra sin armas. Más tarde quemaré los restos del querer, escombros de desgracias.  Yo, desfloro mi destino, renazco en el olvido y apago otra colilla consumiendo al vacío.  Galán de amor suicida camuflando pecados, tus besos navajeros aún sangran en mis labios.  ¿Y qué si sólo hay arena en mis pies y tinta frustrada en papel donde se escribe a la deshora?  Mi tren descarrila donde tu estés, poniendo el reloj del revés; dando rienda al sin sentido.

A contraverso – Allí donde nadie escucha

(lletra: acontraverso.com)

10.2.14

Bagatge i equipatge


Tinc una maleta plena de roba per estrenar, no donis la clau de la consigna. Vaig ficant-hi tot el que he trobat, el que és vell i el que és usat, la improvisació i la rutina. I cada dia estrenaré un vestit nou i un passeig. Només vull la vostra companyia.  Si sé que no em reconeixeu viatjaré sense carnet per, encara, ser més invisible i fer veure que sóc un d'ells, els que em van deixar un tros seu perquè mai no oblidi que van ser-hi.  Esperarem el nostre torn perquè ens portin un nou vestit i el lluirem amb tots els honors.  Cridarem que hem tingut mil i un rostres.

Elena – D’herois i desastres


(lletra: viasona.cat)

9.2.14

Propuesta indecente


Hola... me llaman Romeo, es un placer conocerla. Que bien te ves, te adelanto, no me importa quién sea él. Dígame usted, si ha hecho algo travieso alguna vez. Una aventura es más divertida si huele a peligro. Y si te invito a una copa y me acerco a tu boca. Si te robo un besito, al ver que no vas conmigo. ¿Qué dirías si esta noche te seduzco en mi coche? Que se empañen los vidrios si la regla es que goces. Si te falto el respeto y luego culpo al alcohol. Si levanto tu falda, ¿Me darías el derecho a medir tu sensatez? Poner en juego tu cuerpo, si te parece prudente, esta propuesta indecente. A ver a ver, permítete apreciar tu desnudez. A la vez, este Martini calmará tu timidez. Una aventura es más divertida si huele a peligro. Y si te invito a una copa y me acerco a tu boca. Si te robo un besito, al ver que no vas conmigo. ¿Qué dirías si esta noche te seduzco en mi coche? Que se empañen los vidrios si la regla es que goces. Si te falto el respeto y luego culpo al alcohol. Si levanto tu falda, ¿Me darías el derecho a medir tu sensatez? Poner en juego tu cuerpo, si te parece prudente, esta propuesta indecente.

Romeo Santos - Formula, Vol. 1

(lletra: musica.com)

8.2.14

Per fer país insultem en català


Pixamandúrries llardós. Vés a pastar fang, albercoc. Australopitec, cul inquiet, gra de pus, llepafils, mala pecora, passerell, flipamandonguilles, mosqueta morta, torra castanyes, xitxarel·lo, cagandanes, nas de porc.  Per fer país insultem en català.  Foll camacurt, tanoca esquifit, palangana, cagarro tou mocós, ploramiques, sabatot, barjaula, matusser, tita fluixa, panxacontent, buscabregues, aixafabolets, garrepa, panoli, dropo, desvergonyit.  Lladregot, malnascut, bocamoll, bordegas, bufagaites, gep de burra, baix de sostre, desvirgagallines.  Per fer país insultem en català. Per fer país insultem en català, en català.  Sòmines, nap-buf, perepunyetes, gos sarnós, escuracassoles, escoltallufes, cagadubtes, baladrer, orellut, ase mort, barrut, pallús en zel, abraçafanals.  Capsigrany, botifler, empeltat, tabalot, tastaolletes, xirucaire, pelacanyes, escalfabraguetes.  Per fer país insultem en català. Per fer país insultem en català, però no el de fa cent anys.

Estanislau Verdet - Un que de tan llest és tonto i un que de tan tonto és llest

(lletra: viasona.cat)

7.2.14

En la esquina del zorro


Mis manos están muertas. Se niegan a escribir. Algo ronda en mi cabeza que no me deja seguir. Esas medias rojas alteran los nervios. Mirar tus ojos  y me rompo con facilidad. Llegaré al final de la calle para entrar en el mismo rincón, como siempre un desfile mortal  de cervezas por el mostrador. Tropecé en la esquina del zorro y su cuerpo me gustó, una falda en la esquina del zorro  se merece una canción. Esas medias rojas alteran los nervios. Mirar tus ojos  y me rompo con facilidad. Aquí estoy otra vez mirándote. Aquí estoy otra vez mirándote.

Barricada – No sé qué hacer contigo

(lletra: música.com)

6.2.14

Em dius que el nostre amor


Em dius que el nostre amor va ser com un infant, que dones al teu cor als dies que vindran. Perdut i sense nau, mirall de coses belles, em dius que el nostre amor s'acaba a les estrelles.  Em dius que el nostre amor només era el primer, que un altre braç més fort t'abraçarà més bé. A punt de ser record, claror de flor collida, em dius que el nostre amor no sap trobar la vida.  Em dius que plori, si vull plorar, em dius que mori fins a demà, no pots comprendre com el dolor dura per sempre si es fa cançó.  Em dius que el nostre amor era un ocell ferit tremolant al teu cor, somniant al meu pit. Amiga de la mort, camí de vela blanca, la llum del nostre amor és una flor que es tanca.

Quimi Portet - Hoquei sobre pedres (Poema de Joan Vergés)


(lletra: lesrosesdeldrac.com)

5.2.14

Nunca me entero de nada


Cuando por la tarde te dije que en realidad no pasaba nada, tuve que bajar la cabeza para evitar tu mirada. Y mi vida sería más sencilla si consiguiera explicar lo que pasa, no tendría que estar de rodillas suplicando las palabras. Que las cosas cuando se estropean es muy difícil arreglarlas, lo que hoy te trae de cabeza se habrá pasado mañana. Tiraste una piedra en el agua y vi las ondas que se acercaban pero nunca escucho, nunca atiendo, nunca me entero de nada.  El día que nos fuimos al bosque con tu caja de trucos de magia enseguida se hizo de noche y tú dijiste que te quedabas. Yo era joven y fuerte entonces y no sabia lo que me esperaba, pero recuerdo que prometiste que ibas a estar por la mañana. La próxima vez que te vea no va a servirte la misma trampa y tendrás que hacerte a la idea de que lo nuestro no se acaba. Lo vi en una de esas películas de las que a ti tanto te gustaban pero nunca escucho, nunca aprendo, no sé que pasa que nunca me entero de nada.

Los Planetas  - Principios Básicos De Astronomía


(lletra:  youtube Andreia Cetorina)

4.2.14

La Santa Collons


Rodejat de soldats de la mà que em vol adormir amb sucre i pena; La venuda més bona de l’actualitat s’arrossega per el terra.  Tota la xafo; el gos s’està asfixiant dins d’una aixella, però La Santa Collons, més preciosa que mai, cap soldat me la podria treure.  El jardí de mancances està florejant, escarbats i formigues estan torejant-se; la Santa Collons ha vingut a ajuda’nse  es cau una fulla i dos i tres, Es cau tot el arbre sencer; Traspassa la casa i tot el que passa I ve un silenci molt quiet.  I dins del silenci, on raja la llet de la font de la teta de vida, Se sent al fons un tren de plom Que només pot frenar si és lliure.  El jardí de mancances està florejant, escarbats i formigues estan torejant-se; I, gràcies a déu, La Santa Collons ha vingut a ajuda’ns-e  gràcies a déu, gràcies a déu.

Paul Fuster – Repte

(lletra: viasona.cat)

3.2.14

Mil historias


He salido a la calle expresamente para verte una vez más. Me has mandado a la mierda simplemente por tratarte de ayudar. Y quererte explicar: ¡Mil historias, de las que has oído hablar! Y poderte contar: ¡Que de estas mil historias, solamente una es verdad! Y poderte contar: ¡Que entre la gente, solo existe odio y maldad! Y tratar de explicar: ¡Que ese odio, en vez de ir a menos, va a más! Y poderte contar...

Kaos Etíliko - Porsupueston!

(lletra: música.com)

2.2.14

Princesa de colors


Sovint m’enfado amb el teu món. Petit, tancat, humit  I sense retorn. Sí, m’entristeix el teu món. Jo que sóc Princesa de Colors. Jo que em capbusso fins al fons. Sí, M’he perdut a l’horitzó. Sí, He vist l’albada plorar aquí i enllà  com un cargol sense mar. He sentit tants cops el teu crit  donant voltes sobre el meu pit. Jo que sóc Princesa de Colors. Jo que em capbusso fins al fons

Joana Serrat - The Relief Sessions

(lletra: viasona.cat) 

1.2.14

Hoy como ayer


Hay botellas de cerveza rodando por la habitación, todo por el suelo tirao. Flotan los trozos de blindaje sobre un vertedero de dolor.  Sigo arrastrando por el barro mis sueños contaminaos, ya he vuelto a perder el control. Desde la jaula de este zoo todo se ve distorsionao voy perdiendo la razón.  Hoy como ayer buscando un sitio pa’ calmar la sed, risas envueltas en papel mientras vamos huyendo del amanecer  Sed de beber, de vivir, paso las noches sin dormir, sigo buscando una razón, otro mordisco, otra canción. A veces pienso en existir y que hagan su trabajo los rayos de sol.  Hoy como ayer buscando un sitio pa’ calmar la sed, risas envueltas en papel mientras vamos huyendo del amanecer  Hoy como ayer…

Segismundo Toxicómano – Una bala

(lletra: vidaderrata.blogspot.com.es)